koca bir ders

  ''- Şimdi anlıyorum ki her ne kadar insanların hayatta kalmalarının sebebi kendi çabalarıymış gibi gözükse de hakikatte onları yaşatan sadece sevgidir. Kim yüreğinde sevgi taşırsa, o sevgi Tanrı'dandır ve Tanrı o kişinin yüreğindedir, çünkü varlığın sebebi sevgidir.''

Tolstoy bize hayatı özetlemiş resmen.. işte hayat demiş .. al bak hayat..

nasıl ki ; doğada büyüyen, insan eli yüzü değmemiş, ücra memleketlerdeki bitkiler, muazzam güzellikleriyle açılıp saçıldığı halde, bakıp büyüteceğiz diye alınan minicik fidanı açmadan solduran evler varsa...

o ücra köşelerdeki bitkilerin açabiliyor, yeşerebiliyor olmasının tek sebebidir yaradanın severek doğayı işlemesi, fakat aciz bir kul sevgi vermediği çiçekten bile medet umamazken , hayatının merkezine sevgiyi yerleştirmemiş bir varlık olarak yaşamaya devam mı edeceğiz?

zaman akış halinde , düşünelim öyle ise...