onun bir
gamzesi var yüzüne yakıştırmaya doyamadığım..
İnsan sevdiklerini anlatmalı bence, yazmalı yada da konuşmalı, ama anlatmalı..
Dikkat edince cümlenin başında sevdiklerini demişim..ben onu seviyorum ve bu yüzden anlatıyorum işte. ona söylemeyip söylemek istediğim o kadar çok şey var ki, normalde düzeltmeye pek gerek duymadığım kelimelerin her birinde bir yanlışlık yazıp silip yazıyor ve tekrar düzeltiyorum...çünkü sana çok şey söylemek istiyorum abla. Sen küçük kardeşini dinlemedin, biliyorum başın ağrıyor diye dinlemedin ama dinlemedin işte.. ahh ah yazınca ne kadar da depreşiyor, taşıyor, düşüyor uçurumdan sonu olmayan enginlere kelimelerim ..
İçimizde buzul bir kış var birbirimize, yazları yakmışız, baharları uçurmuşuz kelebekleriyle birlikte..Ne kadar da pişmanlık ve keşke dolu bi gelecek bekliyor seni abla ah bir bilsen..kardeşin için diyorum.. bi yakalasan senin bana bakmadığın anı yakalayıp , açıları bize ayarlayıp, saati kandırarak durdurup sana baktığım anları..bi ritim tutmuş için gidiyor dikine, ritimsiz ritim.. bi dur be abla, biraz nefes al..Hiç sevmiyorsun beni biliyorum.. ben ikinci sınıftayken bana gelip 'ben sınıfımdaki şu kişiyi seviyorum, babama da söyliycem ama sen bişey deme ' demiştin, daha çok küçüktük, bende sana bakıp ' abla, sen kendini yorma, yorulma ben babama derim ' demiştim ve gidip babama söylemiştim. O gün bana çok kötü bakmıştın, korkmuştum..o günden beri bana güzel bakmadın hiç abla..bak ağlıyorum görmesende hiç.. gülüyorum yüzüne , seni takmıyor gibi yapıyorum.. ama kirpiler sarılamıyor ya birbirine , hani kanser hücreleri kansersiz olan hücreleri de yiyip öldürüyor ya.. sana söz abla, sana göre ben seni mahvetmişim ama yinede söz, ben sana yaklaşmiycam sana zarar vermemek için, sana her baktığımda geleceği görüyorum, sadece birbirimize deli gibi ihtiyaç duyacağımız o anları. Değer bilmek istiyorum ama kardeşinin elinden tutmazsan yapamazki o.. .
ne olur bıraksan o nefretini ,çöz
kinini, at öfkeni bir kenara.. Ne olur bak görmedin mi, kendinden çok
başkalarını sevince ne oluyor.. kendini çok sev ablam.. senin en güzel kimliğin
bende abla değil, özlenilen..
ha bide, sahi biz en son ne zaman buz
soğuktan eve girip sobanın arkasına geçtiğimizdeki o sıcaklık cinsinden
hissettiren bir sarılma yaşadık?
UNUTTUM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder