Kalmak için var mıdır birkaç oturaklı sebep?
Yahut gitmek için durdurak bilmeyen satırarası niyetler..
Gecenin karanlığının aydınlığı yüzüme vuruyor şimdilerde.. 'ben neyim?' ya da 'kimim?' sorularının anlamsızlaştığı, sadece 'ben varım!' ikilisinin sonuna kadar gerçekleştiği o yegane anlardan birindeyim.
Uykumu bölüyor birkaç satır, kalk ve bak;
Yaşamış olduğuna,
Yaşayacak olduğuna,
ve yaşadığına...
Ömrünün belki ilk, belki yarı, belki son demlerindesin, Rabb'inde ihya edende ömrünün sonsuz bilgisi!
Dünya uykusundan, ölüm meleğinin çimdikleyişiyle uyanmadan, yeryüzünde uyanık ve dinç olma zamanın geçmedi mi?
