güzel kardelen, başı öne eğik masum kardelen..

ve bir kardelen daha büker boynunu bu akşamdan sonra..dakikaların , saniyelerin zerre öneminin olmadığı anlar vardır hani, şöyle somut olan şeylerin literatürden kalktığı,sadece havanın olduğu uçsuz bir boşlukta, boşluktan daha boşlukta.. 

kızaran bir kalp vardır ortada

savunmasız,

ufak şeylere mutlu olan,

ufuksuzlara adanmış,

sınırsızlara meraklı bir kalp bu..

''can yanarda böyle mi yanar be kardeşim, bu kadar mı göğüs kafesini zorlar darlatır'' ..

işte o anlarda insanın tavrı ölçüsünde gelişir ve değişir herşey,  ne verirsen onu alırsın bi nevi..

insan ne ile yaşar sorusuna bir cevap ararım mesela çoğu kez, beni bana kırdıran da  bu soruya bi cevap veremememdir..

kendinize sorduğunuz sorulara düşünmeden,boğazınızda bişeyleri düğümlemeden cevap verebilmeniz dileğiyle...